گذری از بیستون و ستون های زیبا
تاریخ انتشار: ۹ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۰۲۶۵۸
ایسنا/گیلان خانه جهانگیر سرتیپ پور، عکاسی سایه، بیمارستان دکتر فامیلی، پاساژ بزرگمهر، خانه میرزا حسین خان کسمایی و موزه مادر رشت، محل ساختمان کنسولگری انگلیس، بقعه دانای علی، مسجد الفتح و کلیسا، شاخصه های محله ای است که اوایل دهه ۴۰ بر اثر خیابان کشی و برش محله کیاب رشت بوجود آمده، اگرچه شهرداری رشت، تابلوی «خیابان طالقانی» را در ابتدا و انتهای این خیابان نصب کرده، ولی همه این خیابان را به نام «بیستون» می شناسند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
محله کیاب رشت در غربی ترین حد رشت، وسعت زیادی داشت و پس از احداث خیابان های بیستون و سام ، چندپاره شد و به موازات محله پیرسرا، خیابان جدیدی به صورت مستقیم از سبزه میدان به سمت پل خشتی چمارسرا در غربی ترین حد رشت کشیده شد.
اگر به نقشه سال ۱۳۴۳ که در زمان جهانگیر سرتیپ پور(شهردار وقت) طراحی شده بنگریم، تنها یک مدرسه جانمایی شده که احتمالا مدرسه شهید حجتی است که در سال های اخیر نوسازی شده است. بنابراین می توان گفت با احداث این خیابان بناهای تجاری و خدماتی در بدنه این خیابان احداث شدند.
اگرچه همین بناها هم در سال های اخیر نوسازی شده اند، اما می توان گاهی خانه هایی را دید که معماری دوره پهلوی دوم را دارد. شاخص ترین آن مکان ساختمان کنسولگری انگلیس در رشت است که در زمان جنبش جنگل به آتش کشیده می شود و بعدها خانواده سبحانی پور، آن را نوسازی می کنند. این بنا با معماری خود یک بنای ارزشمند است.
تنها ساختمان قدیمی در ابتدای خیابان بیستون، موزه مردم شناسی و باستان شناسی گیلان است که در خانه قدیمی «میرزا حسین خان کسمایی» یکی از سران اصلی مشروطه خواه ایجاد شده است.
میرزا حسین خان کسمایی در سال ۱۲۴۴ خورشیدی متولد شد. پدرش از تجار فعال رشت و کسما بود. این خانه در گذشته بسیار بزرگ بوده و در گذر زمان تنها بخش کوچکی از آن باقی مانده است. به گفته «احمد علی دوست» این خانه از یک سو به محله استادسرا و از سویی به ابتدای سبزه میدان می رسید «از آنجا به کوچه میرزا مهتاب می رسیدی که میرزا حسین خان کسمایی در آن خانه بزرگی داشت. آنقدر بزرگ و وسیع که درِ دیگر آن در انتهای کوچه احتساب باز می شد.»
بخش باقی مانده این عمارت بزرگ با زیربنای ۵۶۰ متر مربع در سال ۱۳۴۹ توسط وزارت فرهنگ و هنر وقت خریداری و بعد از انقلاب و در دهم مهرماه سال ۱۳۶۷ به عنوان «موزه باستان شناسی و مردم شناسی رشت» تغییر کاربری پیدا کرد.
متاسفانه این تغییرکاربری موجب شده اصل بنای خانه تغییر کند و تنها نمای ظاهری این عمارت سالم باقی بماند. ارسی پرکاری در موزه نگهداری می شود که باقیمانده یکی از ارسی های این عمارت است. مهمترین رویدادی که در این خانه برگزار شد، نمایش ۴ جام سیمین و زرین مکشوفه در تپه های مارلیک گیلان به همراه ۵۹ شی مکوشفه در مارلیک در ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۷ بود.
نمایش تابلوهای نقاشی استادحبیب محمدی و بهمن محصص در اسفندماه ۱۴۰۰ و نمایش جام رشی در اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ از دیگر رویدادهای مهم در خانه میرزا حسین خان کسمایی بود.
بیمارستان فامیلی، روبروی موزه رشت از دیگر شاخصه های مهم محله بیستون است. زایشگاه فامیلی که امروز به نام بیمارستان خصوصی فامیلی شناخته می‌شود در سال ۱۳۴۷ خورشیدی توسط دکتر «نصرت‌الله فامیلی» در خیابان بیستون رشت ساخته شد.
دکتر فامیلی همواره در اندیشه تاسیس زایشگاه تخصصی برای زنان در رشت بود. بنابراین در سال ۱۳۴۷ خورشیدی در زمینی که از «عمده‌الملک دادور» در خیابان بیستون رشت خریده بود، «زایشگاه فامیلی» را ساخت.
دکتر فامیلی در شرح حال خود نوشته است: « ۱۶ مرداد سال ۱۳۴۱ خورشیدی بود که به رشت آمدم. در شهرستان‌ها میزی نداشتم تا کار کنم. متأسفانه آن موقع، ورود به دانشگاه برای رئیس درمانگاه به علت کمی دانشگاه‌ها و بخش‌ها مشکل و حتی بعضی مواقع غیرممکن بود. با امید این که با داشتن تخصص جراحی زنان مرا فوراً به دانشگاه خواهند فرستاد به رشت آمدم. ولی با زد و بندهایی که زایشگاه با رئیس بهداری کرده بود، برای آن‌که سر و صدایی نشود، برای ما یک بخش جراحی زنان در بیمارستان پورسینا درست کردند.
چشم‌ها همه مواظب بودند که چه زمانی، بیماران آن پزشک، فوت کنند یا عوارضی ایجاد شود؛ چرا که در آن موقع می‌بایست پزشک کوله بار خودش را ببندد و به شهر یا محل دیگری برود. البته این بخش جراحی زنان بود و نکته مهم از مامائی خبری نبود. دو سه سال در این بخش جراحی با موفقیت زیادی کارهای جراحی زنان را انجام دادم. چند سال در زایشگاه حمایت مادران نیز خدمت کردم.
اتاق عمل این زایشگاه در زیرکوچه با یک لامپ عادی ۱۵۰ وات کار می‌کرد و با آن کار بیهوشی و زایمان انجام می‌شد و برای گرما هم از بخاری علاءالدین استفاده می‌کردیم.» (نک الهام کیانپور، یادی از دکتر نصرت الله فامیلی)
از دیگر یادگاران محله بیستون، خانه شادوران جهانگیرسرتیپ پور، در ابتدای خیابان بیستون است. بخش باقیمانده این خانه چندسالی است به عنوان «کافه زیبا» تغییر کاربری یافته است. ولی بسیاری از شهروندان نمی دانند این خانه متعلق به بزرگ مردی است که هر دوره از زندگیش، منشا خدمات شایانی نه تنها برای رشت که برای گیلان بود.
از آن خانه بزرگ، تنها دو اتاق تو در تو و یک بالکن کوچک در طبقه دوم رو به خیابان بیستون باقی مانده، طبقه نخست واحدهای تجاری و ۲ اتاق و یک بالکن طبقه دوم، کافه شده است.
نویسنده کتاب «خطی بر دیوار»، هرچند از خانه جهانگیرسرتیپ پور در مقدمه کتابش نامی نبرده، اما با نگارنده یک سال پیش از فوت، گفت‌وگویی داشتم و او درباره خانه سرتیپ پور گفته بود: «آن زمان که به خانه سرتیپ پور رفت و آمد داشتم، ۲۵ یا ۲۶ سالم بود. خانه قدیمی بود، ولی خیلی بزرگ نبود. حیاط گلکاری زیبایی داشت. جهانگیرخان را بارها دیده بود. حتی در دوره میانسالی هم با او در ارتباط بودم. غالبا می آمد دهکده ساحلی و با هم روی تراس می نشستیم و حرف می زدیم و او صمیمانه و بزرگوارانه می گفت تو سئوال کن و من جواب می دهم. با او و پسرش هم عکس های زیادی دارم. بعدها هم که رفت تهران و ساکن شد، باز با او در ارتباط بودم. خانه را سپرده بود به یکی از اقوامش. آنقدر بزرگوار و سلیم النفس بود که به آنها بابت خانه اطمینان داشت.
بعدهاکه در کهولت سن در بیمارستان بستری شد بازهم به دیدنش رفتم. یادم هست، بانویی از کادر ریاست بیمارستان او را حاج آقا خطاب کرد و جهانگیر خان گفت تو به من توهین کردی من که مکه نرفتم. تو مگر مسلمان نیستی چرا دروغ می گویید.»
جهانگیرسرتیپ پور تنها ۱۷ سال داشت که به جرم همکاری با جنبش جنگل قرار بود اعدام شود. خواست خدا بود که وی از چوبه دار نجات یابد. اگرچه در سال های اخیر، رسانه ها تنها از مردی نوشتند که «تماشاخانه گیلان» را در ملک همسرش احداث کرد، اما « سرتیپ پور، با تشکیل جمعیت آزاد، به مدت چهار سال در کارهای نمایشی، تشکیل کتابخانه و کلاس اکابر و دیگر فعالیت های فرهنگی اقدامات ارزنده ای داشت. در شهریور ۱۳۲۰ شرکتی به نام "روزی" تاسیس کرد و در شرایط سخت جنگی کشور در روستاهای تالش و فومنات کالاهای اساسی توزیع می کرد.
فعالیت سرتیپ پور به شکل نهضت مقاومت منفی در مناطق کوهستانی آستارا، طارم، رودبار و عمارلو با همکاری مرحم بهاء الدین املشی و سید حسن اشکوری نمایان شد. ولی این بار ارتش سرخ وی را از گیلان تبعید کرد.
سال ۱۳۳۰ انجمن شهر، سرتیپ پور را به عنوان شهردار انتخاب می کند. او دو سال و چند ماه شهردار رشت بود. تهیه نقشه جدیدی از شهر رشت، فاضلاب کشی خیابانهای اصلی، خرید ماشین های مکنده، تقویت اداره آتش نشانی، استقرار کارگاه های صنایع دستی در نوانخانه رشت، ایجاد هنرستان و چند واحد آموزشی با بودجه شهرداری، خدمات بهداشتی گسترده و مبارزه با حشرات و کچلی و... مهمترین خدمات شهرداری بود که در کسوت شهرداری پیشه اش نمایش نبود.»(نک گیله وا)
سرتیپ پور نمایش نامه نویس خبره ای بود و عایدات فروش بلیط نمایشنامه هایش، صرف امور خیریه می شد. خود او می نویسد: « در سال ۱۳۰۲ بر اثر گزارشی که در مجلس دوستانه ای از دکتر صادق خان زهری، دکتر آخوندوف و دکتر علی خان پارسی درباره مرگ و میر مردم مستمند نقل شد، بر آن شدم که زمینه ای برای ایجاد بیمارستان و یا درمانگاه فراهم آورم و دکترهای مذکور نیز تعهد کردند بعد از ظهر ها ساعت کار خود را مجانا وقف مردم مستمند کنند.»
و توضیح می دهد چگونه نمایشنامه «عاقبت وخیم» را نوشته و در شب نمایش نیز برای تماشاگران، اهمیت کمک به مستمندان و ایجاد بیمارستان به نفع مردم را نطق کرده است. همین امر موجب کمک های نقدی دیگری می شود و زمین معروف به صحرای ناصریه برای ساخت بیمارستانی به نفع مردم مستمند خریداری می شود. مدتی بعد مریضخانه ملی ساخته می شود. مریضخانه ای که اکنون بیمارستان پورسینای رشت نام دارد.
سرتیپ پور ۲ بار نیز نماینده مردم رشت در مجلس می شود. اعتبار خرید زمین برای احداث فرودگاه رشت، خرید بانک خون برای بیمارستان پورسینا، توسعه کتابخانه ملی، تاسیس دانشکده کشاورزی و دریافت اعتبار برای دانشگاه گیلان و دریافت اعتبار دولتی برای تاسیس زایشگاه بزرگ رشت و ... از جمله اقدامات این مرد بزرگ بود.
وی از سال ۱۳۵۰ به بعد از کارهای سیاسی و اجتماعی کناره گرفت و یکسره به کارهای فرهنگی روی آورد. تالیف چند جلد کتاب در فرهنگ گیلان از جمله «نامها و نامدارهای گیلان» از آثار اوست.
جهانگیرسرتیپ پور هفتم آذرماه ۱۳۷۱ در تهران چشم از جهان فروبست و جسمش در گورستان سلیمانداراب رشت آرام گرفت.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: رشت بناي تاريخي میراث فرهنگی بيمارستان نهضت جنگل استانی سیاسی استانی اجتماعی حماسه 9 دی استانی ورزشی خیابان بیستون جراحی زنان سرتیپ پور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۰۲۶۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ستون سرکوب
مهمترین عناوین روزنامه‌های امروز _پنجشنبه سیزدهم اردیبهشت ۱۴۰۳_ را در ادامه می‌خوانید.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، رسانه‌های آزاد، روزنامه‌ها و مطبوعات در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی به‌شمار می‌آید، بر این اساس خبرگزاری ایمنا، مرور عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «مشکل غرب آسیا حل نخواهد شد مگر با بازگشت فلسطین به صاحبان آن» به سخنرانی روز گذشته رهبر انقلاب در دیدار هزاران نفر از معلمان و فرهنگیان سراسر کشور پرداخت و نوشت: رهبر معظم انقلاب اسلامی در روز معلم در دیدار هزاران نفر از معلمان و فرهنگیان سراسر کشور، تکریم و تشکر از معلم را وظیفه فرد فرد ملت خواندند و با اشاره به اینکه آموزش و پرورش از لحاظ اهمیت و تأثیرگذاری با هیچ دستگاه دیگری قابل مقایسه نیست، افزودند: هویت‌سازی نسل نوجوان و جوان و ایجاد شوق و امید در او، تحول مستمر، توانمندسازی مادی و غیرمادی معلمین، حمایت از مراکز تربیت معلم، تقویت معاونت پرورشی و الگوسازی در جامعه معلمین، مهمترین سرفصل‌های کاری آموزش و پرورش است. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای همچنین گسترش تظاهرات حمایت از ملت فلسطین در آمریکا و کشورهای دیگر را نشانه استمرار اولویت مسأله غزه در افکار عمومی جهان خواندند و تأکید کردند: جنایات رژیم صهیونیستی و همدستی آمریکا با او، حقانیت مواضع نظام و ملت ایران را در نفی رژیم اشغالگر و بدبینی به آمریکا اثبات کرد و همه بدانند هیچ راه‌حلی برای حل مسأله فلسطین جز بازگشت این سرزمین به صاحبان مسلمان، یهودی و مسیحی آن وجود ندارد و روابط با رژیم صهیونیستی و عادی‌سازی، مشکلی را حل نخواهد کرد.
روزنامه کیهان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «اعلام جرم دادستانی علیه برخی ناشران اخبار جعلی درباره پرونده نیکا شاکرمی» نوشت: به واسطه انتشار مطالب کذب، توهین‌آمیز و تبلیغ علیه نظام در فضای مجازی پس از انتشار گزارش جعلی سایت انگلیسی BBC در رابطه با پرونده نیکا شاکرمی، دادستانی تهران علیه برخی از ناشران اخبار جعلی اعلام جرم کرد.
دادستانی تهران در راستای وظیفه قانونی عدلیه برای مقابله با برهم‌زنندگان امنیت روانی جامعه، ضمن اعلام جرم، برای این افراد پرونده قضائی تشکیل داد و جهت ارائه توضیحات به دادسرای تهران احضار شدند. لازم به ذکر است در طی روزهای گذشته عده‌ای در طیف تندرو مدعی اصلاحات با وقاحت تمام سعی بر التهاب‌آفرینی داشته و با استناد بر سند جعلی بی‌بی‌سی، نظام را متهم نموده‌اند. این افراد در حالی بدون هیچ بررسی و با استناد به گزارش کذب و جعلی بی‌بی‌سی سریعاً سعی در التهاب‌آفرینی داشتند که پیش‌تر درست پس از حادثه تروریستی شاهچراغ و علی‌رغم اینکه گروهک تروریستی داعش به سرعت مسئولیت این حادثه تروریستی را برعهده گرفت؛ عنوان داشته بودند: خشونت و ترور در همه وجوه آن محکوم است. علی‌القاعده تا روشن نشدن ابعاد این جنایت، نمی‌توان در مورد انگیزه، دلایل، عامل یا عاملان این ترور قضاوتی کرد! لزوم برخورد با این قبیل افراد که علاوه‌بر بی‌سوادی و بلاهت رسانه‌ای هیچ تعهدی بر کشور و نظام و انقلاب ندارند به شدت احساس می‌شود.
روزنامه جوان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «شهردار نیویورک: صدها دانشجو را دستگیر کردیم تا این فتنه خارجی را بخوابانیم!» نوشت: با عبور اعتراضات ضد اسرائیلی دانشگاه‌های آمریکا از روز دهم، شمار دستگیرشدگان از هزار و ۱۰۰ نفر هم گذشت، آن‌هم در شرایطی که به نظر می‌رسد اعتراضات شدت بیشتری گرفته است. دونالد ترامپ هدف اعتراضات را «انحراف توجه‌ها از مسئله مهاجرت در مرز مکزیک» خوانده و شهردار نیویورک هم گفته که «این وضعیت باید همین حالا تمام شود» و آن را محصول «دخالت فتنه‌گران بیرونی» خوانده است.
سی‌ان‌ان دیروز به نقل از یک مقام انتظامی گزارش داد که حدود ۲۳۰ نفر در تجمعات اعتراضی دانشجویان دانشگاه کلمبیا در نیویورک، در روز ۳۰ آوریل (سه‌شنبه) دستگیر شدند. در حالی که شمار دستگیرشدگان تا روز دوشنبه به حدود ۹۰۰ نفر رسیده بود، برآوردها این است که حالا بیش از هزار و ۱۰۰ نفر طی ۱۰ روز اعتراضات ضداسرائیلی در دانشگاه‌های آمریکا دستگیر شده‌اند. تصور اولیه این بود که جرقه اعتراضات که از دوشنبه هفته قبل در دانشگاه کلمبیا زده شد، فروکش کند، ولی ظاهراً نوع برخورد مقام‌های امنیتی در داخل و بیرون دانشگاه‌ها، دست‌کم تا الان منجر به گسترش آن شده است. حمله حامیان اسرائیل به معترضان نیز به تنش‌ها دامن زده است.
دانشگاه براون روز سه‌شنبه با دانشجویان معترض به توافقی دست یافت که به موجب آن، این دانشگاه منافع خود را از اسرائیل خارج می‌کند و در ازای این توافق، دانشجویان نیز به اعتراضات خود پایان دادند. به این ترتیب، این دانشگاه به اولین دانشگاه آمریکا بدل شد که شرکت وابسته به خود را از اسرائیل خارج می‌کند. کریستینا پکسون، رئیس دانشگاه براون گفت: «دانشجویان موافقت کرده‌اند که اعتراضات خود را پایان دهند و اردوگاه خود را تا ساعت ۵ بعدازظهر پاک‌سازی کنند.» بر اساس گزارش تایمز اسرائیل، قرار است پنج دانشجو دعوت شوند تا در ملاقات با پنج عضو شرکت دانشگاه براون استدلال‌های خود را درباره «شرکت‌های فعال و سودجو از نسل‌کشی در غزه» ارائه کنند.
روزنامه وطن امروز در صفحه نخست امروز خود تیتر «ستون سرکوب» را برگزید و به تداوم اعتراضات دانشجویی در آمریکا پرداخت و نوشت: پلیس آمریکا با حمله به ساختمان اداری دانشگاه کلمبیا ۱۰۰ دانشجوی معترض به سیاست‌های واشنگتن و جنایت‌های اسرائیل در نوار غزه را بازداشت کرد؛ تهاجمی که بسیاری را در جهان تکان داد.
«خاطره جنگ ویتنام تکرار شد»؛ این تیتر خبرگزاری یورونیوز اروپا بود. بامداد دیروز پلیس آمریکا در حمله به ساختمان همیلتون دانشگاه کلمبیا بیش از ۱۰۰ دانشجوی این دانشگاه را بازداشت کرد. نیویورک‌تایمز در گزارشی خبری اعلام کرد پلیس فدرال آمریکا به درخواست رئیس مصری-آمریکایی دانشگاه کلمبیا به این ساختمان حمله و طرفداران فلسطین را بازداشت کرده است. در تصاویری که از این بازداشت دسته جمعی منتشر شده است، پلیس به صورت اتوبوسی دانشجویان را بازداشت و با چهره‌نگاری، آنها را به زندان منتقل می‌کند. تعداد افراد دستگیر شده توسط پلیس آمریکا در جریان اعتراضات دانشجویی در حمایت از فلسطین، حالا به بیش از ۱۲۰۰ نفر رسیده است! اغلب دانشجویان در جریان اعتراضات و تحصن‌ها در ۲۳ دانشگاه ایالات متحده بازداشت شده‌اند. بازداشت بی‌سابقه دانشجویان توسط پلیس آمریکا که همراه با خشونت بود، با اعتراض بسیاری از دانشجویان و اساتید حاضر در دانشگاه روبه‌رو شد. ساختمان همیلتون، همان ساختمانی است که دانشجویان دانشگاه کلمبیا سال ۱۹۶۸ در اعتراض به جنگ ویتنام در آن تحصن کرده بودند.
روزنامه شرق در صفحه نخست امروز خود تیتر «خاورمیانه بدون ایران هم وارد رقابت‌های هسته‌ای خواهد شد» را برگزید و در بخش دوم گفتگوی خود با سعید لیلاز درباره دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای نوشت: در ادامه مباحثه با سعید لیلاز درباره موضوع هسته‌ای شدن ایران سعی بر آن شد که به شکل دقیق‌تری روی هزینه‌ها و تبعات آن بحث شود تا از زوایای مختلف، موضوع به بوته تحلیل برود. البته به اذعان این تحلیلگر سیاسی، رسیدن ایران به نقطه گریز هسته‌ای که لیلاز از آن به عنوان «سپر ژئوپلیتیک» یاد می‌کند، یک «شوک را در خاورمیانه به وجود خواهد آورد» که سطح تنش و منازعات را به رقابت‌های هسته‌ای بین بازیگران حاضر در خاورمیانه و غرب آسیا خواهد کشاند. باوجود این او مسیر پیش روی ایران را یک مسیر یک طرفه و بدون توان بازگشت یا دور برگردان تا رسیدن به قدرت هسته‌ای نظامی ارزیابی می‌کند؛ مسیری که با تأکید لیلاز، فراتر از مواضع مسئولان و مقامات، احزاب و جریان‌های داخلی و حتی دولت هاست.
این تحلیلگر سیاسی در بخشی از صحبت‌های خود گفت: اکنون ایران هم زمین بازی را عوض کرده است. غنی سازی را تا ۶۰ درصد برده، فلز اورانیوم تولید کرده و سانتریفیوژهای نسل جدید را هم به کار برده است. پس دیگر روند بازی عوض شده است. چرا؟ چون ایران فهمیده اگر کماکان به انفعال و مماشات خود ادامه دهد، حد یقفی برای زیاده خواهی آمریکا وجود ندارد و مرتباً جلوتر می‌آید. خب من تمام این روند را از سال ۵۷ تا الان مطرح کردم که به اینجا برسم که درست یا غلط، خوب یا بد و نتیجه هر جریان سیاسی اصلاح طلب و اصولگرا در ایران یا عملکرد دولت دموکرات و جمهوری خواه در آمریکا این بوده است که ایران، علی رغم مذاکره دوساله و شکل گیری برجام، اکنون به غنی سازی ۶۰ درصدی، تولید اورانیوم فلزی و استفاده از سانتریفیوژهای نسل جدید دست بزند که موازنه را در برابر غرب حفظ کند. پس قطعاً فرقی نمی‌کند در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا مجدداً جو بایدن رئیس جمهور شود یا دونالد ترامپ دوباره به قدرت برسد، یا در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۴ ایران دوباره رئیسی رئیس جمهور شود یا فرد دیگری حتی از اصلاح طلبان رئیس جمهور شود، روند همان چیزی است که از اول مصاحبه گفتم. اقتضائات ژئوپلیتیک در منطقه و جهان ما را به سمتی خواهد برد که هسته‌ای شویم. نهایتاً یک سال دیگر، ۱۰ سال دیگر یا ۲۰ سال دیگر، ایران باید به این سپر ژئوپلیتیک دست پیدا کند. من سقف زمانی دقیقی برای این مهم تعیین نمی‌کنم. رسیدن به این نقطه دست ما نیست، بلکه فضای ژئوپلیتیک به ما تحمیل می‌کند که به سپر ژئوپلیتیک دست یابیم. این یک حقیقت مسلم است ولاغیر.
روزنامه دنیای اقتصاد در صفحه نخست امروز خود با تیتر «نهنگ‌ها در تور دولت» نوشت: «دنیای‌اقتصاد» در گزارشی تحلیلی به بررسی وضعیت مالکیت و مدیریت ۲۰ شرکت بزرگ بورسی از منظر ارزش بازار پرداخته است. بررسی‌ها نشان می‌دهد از میان این شرکت‌ها دست‌کم مدیریت ۱۲ شرکت تحت اختیار دولت و شرکت‌های وابسته به دولت است. همچنین به‌طور میانگین مالکیت ۵۴.۴۵ درصد از سهام این شرکت‌ها در اختیار دولت و بخش عمومی است. این آمارها بدون در نظر گرفتن مداخلات مستقیم و غیرمستقیم دولت در امور و مدیریت شرکت‌های خصوصی است. این وضعیت مخالف با هدف شعار سال مبنی بر «رونق تولید با مشارکت مردم» است. به نظر می‌رسد با وجود مزیت‌های کنترل شرکت‌های بزرگ توسط دولت و سلطه دولت بر بخش‌های بزرگ اقتصادی، انگیزه‌ای برای اصلاحات و تقویت بخش خصوصی نخواهد بود. همچنین فضای ایجادشده در کسب‌وکارهای بزرگ نیز به‌گونه‌ای است که فعالان بخش خصوصی یا سرمایه‌گذاران خارجی از مشارکت انصراف داده و شرکت‌های بزرگ همچنان در تور دولت باقی خواهند ماند.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان